“Ölümün yanlış olan tarafı ne bayım? Dehşete kapılacak kadar bizi korkutan ne? Neden ölümü bir miktar haysiyet ve insanlıkla, anlayışla ve hatta tanrı korusun, bir miktar mizahla ele alamıyoruz? Ölüm düşman değildir beyler. Bir hastalığa karşı savaşacaksak, önce gelmiş geçmiş en kötü hastalık olan ‘umursamazlıkla‘ savaşalım.”
umursamazlık , çağımızın bir obsesif kompülsifi kadar olamasa da dikkat çeken bir hastalığı.Yalnız gözlemlediğim kadarıyla ,onun insanlarda görülen diğer hastalıklardan büyük bi farkı var ; insanlarda görülmemesi.Haha rüya salak mısın ne diyosun ? haha insanlarda görülmüyosa bize ne ki yani?bize ne ki? diyebilirsiniz tabi.Aslında tam olarak açıklaması bu olmayabilir çok bi zeki olanlarınız beni anladılar,çok bi zeki olmayanlar için geliyor o zaman sıradaki açıklama.
O cümledeki insandan kastımız biyolojik olarak insan olmanın gereklerini yerine getirmiş fakat ; insanlıktan nasibini alamamış öküzlerdi aslında sayın okuyucu.
bazen çok yoruluyorum bu yüzden.beni bazen çok yoruyolar bu yüzden.sırf bu yüzden bazen kalbim işini aksatıyor bazen kaytarıyor.o yüzden çok bozuluyorum kalbime.salak pis tüü kaka kalp.işini yap.adam ol,o kadar nefesi boşuna mı çalıyorum atmosferden diyesim geliyor,susuyorum bazen.o zaman gidip su içiyorum tabi.soğuk su yoksa üzülüyorum işte,bu üzülünebilitesi olan bişey bence.teri alnında ıslak bi iz bırakıp ilerlerken yerçekimi eşliğinde başka bir şeye üzülesi gelmiyor insanın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder